Καλιότσος, Παντελής

(Αθήνα 1925 –). Λογοτέχνης. Ασχολήθηκε με την πεζογραφία και, κυρίως, με το μυθιστόρημα και το θέατρο. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1958 με το έργο Η θλιβερή ιστορία μιας κουτσουλιάς. Ακολούθησαν τα έργα Ο μεσαίος τοίχος (1965), Οι ονειροπόλοι (1965), Μάθημα δολοφονίας (1972), Συμπεριφορά του κενού (1973), Φανταστική παράγραφος 7 (1974), Τα ξύλινα σπαθιά (1975), Η μύγα (1977), Δεκεμβριανή νύχτα (1979), Γουρούνια (1981), Το Ιζεντόρε και τ’ αηδόνι (1982), Το συμπόσιο (1985), Πατέρας και γιος (1987), Στρατιωτικές ασκήσεις (1989), Διωγμός απ’ την κόλαση (1991), Ένα σακί μαλλιά (1996), Τον αιώνα που ξύπνησε ο πυλός (1998) κ.ά. Τα περισσότερα θέματά του είναι εμπνευσμένα από την καθημερινή ζωή και τις κοινωνικές σχέσεις, την ειρήνη και τον πόλεμο, τη συναδέλφωση των λαών κλπ. Το 1980 τιμήθηκε με κρατικό βραβείο. Αποσπάσματα έργων του περιέχονται σε σχολικά διδακτικά βιβλία.